Als je langs de Mosel wandelt, fiets of rijdt zie je heel veel vakwerkhuizen en af en toe een oude statige villa. Dit beeld is de laatste 200 jaar niet veranderd. Kom je bij iemand in huis dan zie je rustieke meubels, gedrappeerde gordijnen, antiek koper en tin, etc. etc. Dit beeld herinneren we ons als we bij oma op bezoek gingen in de 70e jaren.

We moeten toch een beetje milder worden met ons oordeel want er vinden langzaam veranderingen plaats maar je moet ze zoeken. Het heeft de Jungwinzer zeer veel moeite gekost om hun vader te overtuigen dat de smaak van de wijn van zoet naar droog is gegaan, dat kwaliteit boven kwantiteit gaat en het etiket op de wijnfles aan vernieuwing toe is.

Dit zelfde geldt ook voor de presentatie van wijn. 70% Van de wijn- voorraad verkoopt de wijnboer op en vanuit zijn wijngoed. Dus de "Weinstube" waar de wijn geproefd werd was meestal een omgebouwde gedeelte van een schuur of kelder. Tegenwoorddig presenteert men de wijn vanuit een "Vinothek" en die ziet er dan anders uit.

Dit betekend niet dat er in ieder dorp 10 nieuwe Vinotheken staan want daarvoor zijn ze te kostbaar. Subsidies uit Brussel doet wonderen. Neem als je rondtijdt toch eens de moeite om goed om je heen te kijken en je zult zien dat er prachtige exemplaren staan. Ik heb er een paar voor je gefotografeerd.