Het lijkt er op dat de "Jungwinzer" het een stuk makkelijker heeft dan zijn voorouders. Een goede opleiding, over de hele wereld gereisd, ervaring opgedaan en dan een generatie- oud wijndomijn overnemen.

De werkelijkheid ziet een beetje anders uit. Probeer maar eens in een wijndomijn waar traditiegetrouw altijd zoete- en half droge wijnen gemaakt zijn over te schakelen op droge wijnen. Dit noemen sommige zelfs "karaktermoord"

Traditiegetrouw verkoopt de doorsnee wijnboer 50 tot 60% van zijn productie aan prive klanten. Wijnboer Kurt Loosen, mijn uitvalbasis aan de Mosel, heeft zijn klantenkring in de regio Hamburg. Daar gaat 1x per jaar een vrachtwagen wijn naar toe. Kurt & Marlene slapen in een hotel en leveren met hun stationcar de wijn persoonlijk af bij hun klant. Der Kunde móchte einmahl im Jahr sein persönlichen Winzer sehen.

Maak jij het assortiment breder, meer druivenrassen, bouquet aanpassingen en experimentele wijn (orange wine) dan komt er een ander prijskaartje aan te hangen. Wat dacht je van de marketing ! Prijzen van 4 & 5 Euro zijn dan uit den boze.

Dan het traditioneel wijn- etiket, is ouderwets en te uitgebreid. De Jungwinzer wil een modern etiket. Ik denk dat hierover hele zware discussies gevoerd zijn in de wijnkelder en de keuken.

Een positieve ontwikkeling is de samenwerking. Dit is bij oude wijnboeren onbekend, oude tradities en concurrentie houdt de spanning in het dorp volgens hun. De Jungwinzer wil zijn ervaring delenmet andere collega wijnboeren en daar profiteert uiteindelijk ook de regio van.